Η πρώτη του Μάη ανθίζει με δύο πρόσωπα. Το ένα κρατά στα χέρια του λουλούδια, στεφάνια, μοσχομυριστά γιασεμιά και παπαρούνες. Το άλλο σηκώνει πανό, φωνάζει συνθήματα και θυμίζει πως τίποτα δεν κατακτήθηκε χωρίς αγώνα.
Πάντα μου άρεσε η Πρωτομαγιά. Όχι μόνο για τα στεφάνια, τα χρώματα και τις μυρωδιές της άνοιξης αλλά και για κάτι άλλο, πιο βαθύ, πιο αθόρυβο. Ίσως γιατί είναι μια μέρα που κουβαλάει και γιορτή και μνήμη. Δύο μαζί, σε μια σπάνια ισορροπία.
Θυμάμαι παιδί, να μαζεύω λουλούδια με τη μαμά, να φτιάχνουμε στεφάνι και να το κρεμάμε στην πόρτα. Κάθε λουλούδι, μια μικρή νίκη της φύσης. Κάθε άνθος, μια υπόσχεση ότι η ζωή ξέρει να επιστρέφει, να ξαναρχίζει.
Αργότερα, έμαθα ότι η πρώτη του Μάη δεν είναι μόνο λουλούδια. Είναι και φωνές. Είναι και δρόμοι γεμάτοι από κόσμο που ζητά κάτι καλύτερο. Είναι και ιστορία. Ανθρώπων που δούλεψαν, που πάλεψαν, που άφησαν πίσω τους ένα μονοπάτι για να περπατήσουμε εμείς λίγο πιο ελεύθερα.
Η Πρωτομαγιά είναι η ημέρα που η φύση γιορτάζει την αναγέννησή της κι ο άνθρωπος τη δική του ανάγκη για αξιοπρέπεια. Είναι η γιορτή των εργατών, των ανθών και των ονείρων. Όπου και αν κοιτάξεις, η ζωή ξεκινά από την αρχή: στους κάμπους, στους δρόμους, στις φωνές εκείνων που ακόμα επιμένουν να ελπίζουν, να αγωνίζονται, να διεκδικούν.
Μια μέρα-γέφυρα, ανάμεσα στο τρυφερό και στο αγωνιστικό. Ανάμεσα στην ευωδία της άνοιξης και στη μνήμη της εργατικής τάξης.
Μια μέρα που μας υπενθυμίζει πως
η ελευθερία,
όπως και τα λουλούδια,
θέλει φροντίδα για να ανθίσει.
Τώρα, κάπου ανάμεσα στα δύο, βρίσκομαι κι εγώ. Με ένα ραδιόφωνο που παίζει μουσικές σε κίνηση, με λέξεις που θέλουν να χωρέσουν όλα αυτά: το παλιό και το καινούριο, το τρυφερό και το ανυπότακτο.
Η Πρωτομαγιά είναι για μένα μια υπενθύμιση. Ότι:
Όσο υπάρχουν άνθρωποι που ονειρεύονται,
λουλούδια που ανθίζουν,
όλα μπορούν να ξαναρχίσουν.
Έτσι κάθε Πρωτομαγιά, μαζεύω λέξεις όπως παλιά λουλούδια. Άλλες μυρίζουν αγώνα, άλλες ανθίζουν ελπίδα. Τις πλέκω σε στεφάνι, το αφήνω να κυλήσει μέσα στη ροή των ημερών, και υπενθυμίζω στον εαυτό μου πως τίποτα δεν είναι μικρό όταν το νιώθεις αληθινά.
Επειδή η άνοιξη, όπως κι η ελευθερία, θέλει καρδιά ανοιχτή, φωνή καθαρή και βήμα σταθερό.
Και μουσική. Πάντα μουσική.
Για την ιστορία της Πρωτομαγιάς
Η ιστορία της εργατικής Πρωτομαγιάς ξεκινάει πριν από 139 χρόνια πριν, εκείνη τη μακρινή 1η του Μάη του 1886, όταν οι εργάτες του Σικάγο κατεβαίνουν σε γενική απεργία διεκδικώντας το δικαίωμα τους σε μια πιο ανθρώπινη ζωή.
Η 1η Μάη 1886 εξελίσσεται σε ένα μαζικό απεργιακό κίνημα, καθώς μισό εκατομμύριο, περίπου, εργάτες, σε πολλές πόλεις της Αμερικής, άνθρωποι από διαφορετικές κοινότητες, λευκοί, μαύροι, γυναίκες, ενώνονται, απεργούν και διαδηλώνουν, «ένα κομμουνιστικό, ανατριχιαστικό, αχαλίνωτο, ξενοκίνητο κίνημα γεννιέται», όπως έγραφαν οι πληρωμένες από τους βιομήχανους εφημερίδες της εποχής.
Η μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση γίνεται στο Σικάγο, 90.000 διαδηλωτές στους δρόμους.
«Μια μέρα επανάστασης. Μια μέρα που οι εργάτες κάνουν τους δικούς τους νόμους κι έχουν τη δύναμη να τους εφαρμόζουν. Μια μέρα ενάντια στην καταπίεση και την τυραννία…»
Η τυραννία όμως κατάφερε να νικήσει, η απεργία πνίγηκε στο αίμα, οι υποκινητές της εξέγερσης, συλλαμβάνονται.
Σε μια δίκη παρωδία, οι «επικίνδυνοι κακοποιοί» κατά το κατηγορητήριο, κρίνονται ένοχοι και ο εισαγγελέας Τζούλιους Γκρίνελ ζητά τη θανατική ποινή για τους κατηγορούμενους. Έτσι στις 11 Νοέμβρη 1887 οι Σπάιζ, Πάρσονς, Φίσερ και Έγκελ οδηγούνται στη αγχόνη.
Ο θάνατος τους όμως δεν ήταν το τέλος, αλλά η αρχή μιας νέας σελίδας στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Εκείνοι οι εργάτες του Σικάγο είχαν δείξει το δρόμο….
«Θάρθει μια εποχή που η σιωπή του τάφου μας, θα είναι πιο ισχυρή από τις φωνές που στραγγαλίζετε σήμερα» - Σπάιζ
Και έγινε στο πέρασμα των χρόνων η «σιωπή του τάφου» πιο ισχυρή και έτσι «γεννήθηκε» η παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων σε όλη τη γη, η Εργατική Πρωτομαγιά.
139 χρόνια από την πρώτη ηρωική απεργία του Σικάγο, η εργατική Πρωτομαγιά είναι σύμβολο αγώνων, ματωμένων πολλές φορές, σύμβολο αντίστασης, διεκδίκησης, ξεσηκωμού, διαμαρτυρίας, ενάντια στην καταπίεση, τη φτώχεια, τον πόλεμο, τον ρατσισμό, την εκμετάλλευση.
info- repost for : Η ιστορία της εργατικής Πρωτομαγιάς via/ postnet.gr
📷Angelos Zorzovilis photographi
✏ Zoe Vouzika (zeta Victory)
Mουσικό κέρασμα : από xoani.eu εκπομπή better together και καλή Πρωτομαγιά !
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου