Αγαπητή μου Zωίτσα, ( ή αλλιώς..και που λες Ζιζή μου ) Καλησπέρα σου από τα χαρακώματα της δουλειάς. Η ομάδα μας δεν είναι γραφείο πια, είναι εργοτάξιο αντοχής κι όλοι κουβαλάμε τις εκκρεμότητες σαν μάρμαρα στον Παρθενώνα: ιδρώτας, πόνος, και ένα χαμόγελο "όλα καλά" για ξεκάρφωμα.» Μπράβο. Όχι που δεν θα το καταφέρναμε κι αυτό. Θέλω όμως να σου θυμίσω κάτι: έρχονται διακοπές. Ναι, ναι, καλά διάβασες. Όχι ψευδαίσθηση. Όχι όνειρο. Όχι “μία μέρα θα φύγω κι εσύ θα κλαις”. Κανονικές, με εισιτήριο που δεν έχεις κλείσει , βαλίτσα και μαγιό που δεν έχεις προλάβει να δοκιμάσεις. Οπότε πριν τυλιχτείς σαν spring roll μέσα σε χαρτιά, excel και την to do list, θέλω να σου πω: Δεν πειράζει αν κάτι μείνει «για Σεπτέμβρη». Εκείνος είναι μεγάλος, θα το αντέξει. Δεν χρειάζεται να κουρέψεις τις λίστες. Εσύ να κουρευτείς χρειάζεσαι. Κανείς δεν θα πεθάνει αν το email απαντηθεί μετά τις πατητές σου στη θάλασσα. Και όχι, δεν θα πάρεις δουλειά μαζί για να «ρίξεις μια ματιά». Δεν είσαι τελωνειακός ...
Αγκάλιασε με και θα τα μοιραστούμε όλα Ι S. thoughts ○ Zoe Vouzika
Τι μας έλειψε πολύ! στα 2 χρόνια εγκλεισμού;
Για ποιό λόγο μία παγκόσμια ημέρα γι αυτή ;
Τι είναι αυτό που τελικά της δίνει τόση αξία ;
Τα σώματα που ενώνονται;
Οι ψυχές που επικοινωνούν ακαριαία;
Το μυαλό που ηρεμεί σαν το παυσίπονο να έδρασε στο λεπτό; Μήπως όλα αυτά Μαζί;
Αναμφισβήτητα, είναι όμορφο να μπορείς να εκφράσεις τα συναισθήματα σου με το λόγο.
Να βρίσκεις όλες εκείνες τις μαγικές, τέλειες λέξεις, που περιγράφουν το συναισθηματικό σου κόσμο.
Υπάρχουν όμως, κι εκείνες οι φορές που σου λείπουν τα λόγια, που φοβάσαι ή δεν ξέρεις, που τα λόγια στέκονται φτωχά μπροστά σ' αυτό που νιώθεις.
Την λαχτάρα, την λύπη ή τη χαρά, την αγωνία την έγνοια, τον έρωτα την σιγουριά, την ανασφάλεια την απογοήτευση την μοναξιά, τον πόνο, την απελπισία, την αγάπη την στέρηση..
Ο λόγος είναι ένα φωτεινό αερικο!
Θα φορτίσει την ατμόσφαιρα θα φυσήξει τον αέρα του συναισθήματος αλλά σαν αέρας, θα φύγει θα χαθεί. Λίγα θα μείνουν για καιρό, πολλά θα σκορπίσουν στον πρώτο διαφορετικό άνεμο.
Μα η αγκαλιά ;
Η αγκαλιά είναι η πράξη, γι αυτό έχει μεγαλύτερη αξία.
Είναι η ουσία
Ακόμη και όταν τα χέρια λυθούν, αυτή θα μείνει για ώρα εκεί, κάποιες, για μια ζωή.
Θυμήσου και κείνες οι αγκαλιές που έφυγαν μακριά, ίσως ακόμα και ψηλά, μα θα έδινες τα πάντα για 2 λεπτά στην ασφάλεια τους, στην αγάπη τους, στη σιγουριά τους.
Υπάρχουν, ναι, υπάρχουν όλες οι επιστημονικές αναλύσεις για την αγκαλιά. Αυτές που απαντούν στα ερωτήματα της αναγκαιότητας της.
Όμως εγώ θα το πω όσο πιο απλά αισθάνομαι το τι σημαίνει μια αληθινή αγκαλιά.
Αγκάλιασε με και θα τα καταλάβω όλα και θα τα μοιραστούμε όλα....
Είναι το μοίρασμα μιας κοινής αλήθειας, για κάποιες έστω από αυτές τις αγκαλιές , που κάνει εκείνη τη στιγμή να παίρνει πράσινο φως, στην προσωπική σου αιωνιότητα.
Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς ...αυτή η τόσο συνήθης πράξη για ένα παιδί, τόσο δύσκολη για τους μεγάλους η αληθινή, μα συνάμα τόσο απαραίτητη στ' αλήθεια στη ζωή.
Μοιράσου αληθινές αγκαλιές, γιατρεύουν σου λέω, ενέργεια χαρίζουν, ενώ αν σταθείς τυχερός, κάποιες θα σου χαράξουν ξεχωριστά μονοπάτια που δεν θα ήθελες να χάσεις στο ταξίδι σου .
Θυμήσου μόνο να είσαι αληθινός, γιατί η αγκαλιά ψέματα δεν λέει.
Μπουκιά, συγχώριο και πούπουλο.
Πατήστε και σερβιριστείτε. Ιστορίες καθημερινότητας, γεύσης, ύπνου και ανατροπής.
Εδώ θα βρίσκετε τις ιστορίες της Zeta Victory. Χιούμορ, φαγητό, ύπνος, φιλοσοφία... όλα μπερδεύονται
δημιουργικά, με άρωμα ζωής και δόση ειρωνείας. Ιστορίες που γράφονται με όρεξη – άλλοτε για φαΐ, άλλοτε για σκέψη.
Γιατί η ζωή είναι πιο νόστιμη όταν τη σερβίρεις με αγάπη, κι όταν τη χωνεύεις πάνω σε καλό μαξιλάρι.
.jpg)
.jpg)
Τι πένα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγια βγαλμένα από την ψυχή!Τα είπες όλα φίλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή