Αγάπη μου, χρειάζεσαι ψυχολόγο! | by Zeta Victory ● S.stories

Αγάπη μου,  Χρειάζεσαι ψυχολόγο!

Το ακούς ξαφνικά, και την ''ακούς '' ξαφνικά ! 

Ώπα, τι είπε ρε παιδιά; Aναρωτιέσαι και φυσικά είσαι έτοιμος να αρπάξεις τον άλλο από τα μούτρα.Ένας απλός διαπληκτισμός, που κατά πως λέει, ο μικρός σοφός της δικής μου οικογένειας ετών 12: ' Χμμμ..αυτό δεν θα καταλήξει καλά'.

Και καταλήγεις σε καβγά.

Πάει αυτό περνάει και 2 ώρες αργότερα, είσαι με τον κολλητό σου να μιλάς μία ώρα στο τηλέφωνο, εξηγώντας του το περιστατικό που τάραξε το πρωινό σου. Αφότου λοιπόν βρίσκεις το δίκιο σου, ηρεμείς, το γυρνάς στην πλάκα και λες 

'Ακούς εκεί να μου πει πως χρειάζομαι ψυχολόγο, λες και εκείνος δεν χρειάζεται, που με νεύρα χάλια, τσιμπάει στο λεπτό.' Πάλι γελάτε...

Ο φίλος σου απαντά, πως στις εποχές που ζούμε, όλοι χρειαζόμαστε έναν ψυχολόγο. Τα πάντα μας πιέζουν από παντού. Αλλά ευτυχώς, συμπληρώνει, στην Ελλάδα έχουμε φίλους να λέμε τον πόνο μας και να τα ξεπερνάμε.

Κλείνεις το τηλέφωνο και συνεχίζεις την μέρα σου συνειδητοποιώντας πως, η ώρα πέρασε ενώ οι υποχρεώσεις παραμένουν στο επίκεντρο, χωρίς καμία κατανόηση . 

Τρέχεις αλλόφρων, να προλάβεις τον χρόνο που πέρασε με τούτα και με κείνα, όταν παράλληλα κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού σου γυρνάνε οι λέξεις του φίλου σου πως όλοι χρειαζόμαστε ψυχολόγο στις μέρες μας 

Αρχίζεις να αναρωτιέσαι, βρε λες;

Πόσες φορές αλήθεια έχεις σκεφτεί πως μπορεί να χρειάζεσαι βοήθεια ενός ειδικού, γιατί ζορίζεσαι να διαχειριστείς μία κατάσταση. ''Υπόγεια'' κατάθλιψη, καβγάδες, πολλά, συνεχή νεύρα, απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, εφηβεία, χωρισμός, ματαίωση, έλλειψη αυτοπεποίθησης, οικονομική καταστροφή, ψυχολογική εξάντληση, αλλά και άλλα πιο σοβαρά εξαρτήσεις, βία στο σπίτι ή στη δουλειά και τόσα άλλα. Πόσες φορές δεν έχεις αισθανθεί πως ''έπεσες'' και ψάχνεις να σηκωθείς να ξαναβρείς εκείνο το χαμένο κορίτσι ή αγόρι που ακόμα έχει όνειρα, όρεξη και αγάπη. 

Εντάξει τώρα, δεν το αναρωτιέσαι κάθε μέρα, ούτε σου συμβαίνουν όλα τα κακά του κόσμου μαζί. Όμως αν, λέω αν ! υπήρξαν φορές που δεν ήξερες πώς, από πού, με ποιόν τρόπο, και πότε, να διαχειριστείς κάτι που σε ταλαιπωρεί σε αλλοιώνει, σε φοβίζει ή σε στρεσάρει υπερβολικά και με μεγάλη συχνότητα. Στο καπάκι να τη και η άλλη σκέψη, '' Και τι είμαι εγώ; Τρελός να χρειάζομαι ψυχολόγο;''

Άσε με τώρα, που θα πάω να πω τα εσώψυχα μου, στο κάθε τυχάρπαστο που δηλώνει ψυχολόγος, για να του δώσω τροφή να συζητά με τους άλλους για μένα, να με λυπάται, να το μάθει και ο κόσμος και να πει : Να ορίστε, το καημένο πάει σε ψυχολόγο δεν είναι καθόλου καλά! 

Α πα πα...! Άσε το άλλο:

Aπό που ν αρχίσω; Τι να του πρωτοπώ, θα πληρώσω εκατομμύρια μέχρι να του πω την ιστορία της ζωής μου. Στην τελική, πως μπορεί αυτός να με βοηθήσει.  Έλα, άστο. Σε ψυχολόγο πάνε, μόνο κάτι βαρεμένοι τύποι που τα έχουν όλα λυμένα, λεφτά τους περισσεύουν, χρόνος τους περισσεύει και φίλους δεν έχουν! Μία ακόμη ξενόφερτη μόδα που θα περάσει...

Όμως η νεραιδούλα στο κεφάλι λέει πάλι, Βρε λες; (Ορίστε άρχισα να βλέπω και νεράιδες τώρα, αχ! χάλια είμαι..)  

Πάνω εκεί, επειδή η ζωή φαίνεται πολλές φορές να μας κάνει πλάκα, συναντώ μια άλλη φίλη,  εξαιρετικό παιδί, που την τελευταία φορά που την είδα, ήταν πολύ χάλια. Ζούσε ένα διαζύγιο με όλα του τα επακόλουθα- παρατράγουδα. Λαμπερή, όμορφη, γλυκιά λοιπόν σήμερα σε (αντίθεση με την τελευταία φορά), στην ερώτηση τι κάνεις πως είσαι, μου απαντά με χαρά και ειλικρίνεια που κάνει μπαμ, πως μετά από πολύ καιρό είναι καλά ! Πέρασε μου είπε, πολλά σκαμπανεβάσματα και δυσκολίες σε όλα τα επίπεδα αλλά χάρη στην υποστήριξη των φίλων της και της ψυχολόγου της, όλα έχουν πάρει το δρόμο τους και αυτή έχει ξαναβρεί τον εαυτό της .

Ώπα της λέω, Ψυχολόγο; (εκεί εγώ, έτρωγα το κόλλημα μου) 

Ω ναι! μου απαντάει με ένα τεράστιο χαμόγελο . Η καλύτερη κίνηση της ζωής μου, σε μια πολύ δύσκολη μου στιγμή. Μια κρύα πρώτη συνάντηση μαζί της, έπειτα από επίμονη προσπάθεια κοινής φίλης που ήξερε τι περνάω, η οποία εξελίχθηκε σιγά σιγά στο πιο ουσιαστικό ραντεβού της ζωής μου εκείνο το χρονικό διάστημα. Με ξεκλείδωσε, με καθοδήγησε να βρω τον εαυτό μου, να ξετυλίξω το κουβάρι των φόβων μου των ανασφαλειών μου και των σκέψεων μου, μου έδωσε πίσω τους λόγους για τους οποίους είμαι μοναδική, όπως όλοι είμαστε μοναδικοί και με βοήθησε να καταλάβω πως αυτό που μου συμβαίνει όσο δύσκολο και αν είναι, θα το αφήσω πίσω παίρνοντας ότι πρέπει από αυτό και θα προχωρήσω. Το πως; Εχει την δουλειά του αυτό, αλλά γίνεται γιατί έχει και τα κλειδιά του, που τα βρήκα στην πορεία μαζί της. Όλα αυτά και άλλα πολλά τα έκανε με πολύ σεβασμό απέναντι στο δικό μου θέμα και 'βάρος', με επαγγελματισμό, βήμα βήμα χωρίς να με ''χαϊδεύει'' , αλλά ταυτόχρονα έχοντας μια μεγάλη αγκαλιά στήριξης για μένα. 

Μάλιστα, της απαντώ προβληματισμένα και συνεχίζω.

''Φαντάζομαι βέβαια ότι σου κόστισε και πολύ! αυτή η... θεραπεία;;

Ναι ακριβώς θεραπεία, όπως το λες. Άκου, ο φίλος μου είναι ορθοπεδικός. Αν έσπαγες το πόδι σου, θα πήγαινες να κάνεις θεραπεία για να επανέλθει και να γίνει εντάξει; Είτε σε έναν εξωτερικό γιατρό, είτε σε ένα δημόσιο γιατρό σε νοσοκομείο;

Απαντώ φυσικά ναι .

Το ίδιο είναι και ο ψυχολόγος. Μόνο που αυτό που γιατρεύει δεν εντοπίζεται εύκολα για να δείξει πως χρήζει επαγγελματικής βοήθειας, γι' αυτό τις περισσότερες φορές την παραβλέπουμε πιστεύοντας, πως μπορεί να γιατρευτεί από μόνη της.

Σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει όπως και στο κάταγμα. Πολλές φορές, κάποια πράγματα μπορεί να γιατρευτούν να επουλωθούν από μόνα τους μέσα στο χρόνο. Αλλά μπορεί και όχι. Μπορεί απλώς να σκεπασθούν και κάθε περίεργο δυνατό ή όχι, διαφορετικό γεγονός, που η ζωή μας είναι γεμάτη από τέτοια, να το ξαναφέρει στην επιφάνεια και να πονά ίσως και περισσότερο. Γι' αυτό είναι οι γνώμες και οι σπουδές των ειδικών. Επίσης, δεν ξέρεις πόσο και σε ποιο βαθμό θα επηρεάσει το,.. ''κάταγμα'' όλα τα άλλα γύρω σου. Ο χρόνος μας, ο χρόνος μας Ζιζή μου, μου λέει, ο χρόνος μας είναι πολύτιμος. Αν υπάρχει ένας τρόπος να κερδίσω χρόνο στο να γίνω καλύτερα γιατί να μην το κάνω;

Για να μην σε κουράζω, η ερώτηση δεν είναι πόσο μου κόστισε η θεραπεία, αλλά πόσο με βοήθησε η θεραπεία και η απάντηση μου είναι απλή . Πολύ ! Επίσης, μην ξεχάσω να σου πω ότι το σημαντικότερο που έμαθα από αυτήν την ιστορία είναι πως Δεν είναι ντροπή να ζητάς βοήθεια όταν την χρειάζεσαι, αλλά δύναμη.Θα μπορούσα να σου πω πολλά ακόμη αλλά βιάζομαι. Ίσως κάποια άλλη στιγμή. 

Κοίτα, εδώ έχω μία κάρτα της, πάρτη ! Εγώ δεν την χρειάζομαι άλλο. Άλλωστε ξέρω πια καλά που θα την βρω αν την χρειαστώ. Πάρτη, αν αναρωτιέσαι για κάτι που σε ταλανίζει, σε αλλάζει, κάνε ένα τηλέφωνο. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις, ίσως 15λεπτά από τον χρόνο σου.  Πάρτη, ποτέ δεν ξέρεις αν μία κάρτα είναι η απάντηση σε ένα σου πρόβλημα.Καλή σου μέρα. Να βρεθούμε και για καφέ !

Έμεινα με την κάρτα στα χέρια, και μια ανεξήγητη χαρά απενοχοποίησης του 

''Αγάπη μου χρειάζεσαι ψυχολόγο ..!''

Βρε λές; 

Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ.  Τελειώνει με την χρήση της κάρτας και μια μεγάλη θετική αλλαγή στην δική μου ζωή, έπειτα από  εκείνο το τηλεφώνημα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία ..

Αφιερωμένο στην αγαπημένη φίλη πια,  ψυχοθεραπεύτρια, Κατερίνα  που το τηλέφωνο στην κάρτα της, επανάφερε τη φλόγα . 

Αχ αυτός! ο παράξενος μα και όμορφος κόσμος μας. 

Ο εσωτερικός και ο εξωτερικός ....

Karma S.songs 🎵 Κερασμενο 🎵 

Μόνιμη στήλη /Sharing Stories

✏  πένα, Ζωή Βουζίκα 

📷Φωτογραφία συνοδείας κειμένου:

        Παναγιώτης Νικολακάκος